Hallo, mijn naam is Klaas en ik ben een boeddhist.
Anonieme Anatmannen: Hallo Klaas.
Dit is mijn eerste deelname aan de Anonieme Anatmannen, ennuh, ik ben er niet trots op, maar ik ben echt een samsara junkie. Ik kan het gewoon niet laten om telkens weer te reïncarneren. Om eeuwig door die cyclus van wedergeboorte, ouder worden, ziek worden en sterven te gaan. Ik wil wel stoppen, ik wil wel nirvana bereiken, maar ja ik heb drie kappa’s geleden een bodhisattva gelofte afgelegd en nou kan ik niet meer terug weet je. Het is ook wel verslavend lekker om andere voelende wezens uit hun lijden te verlossen. Als ik die naald der compassie eenmaal in mijn ader heb zitten, is er geen weg meer terug. Dan glij ik gewoon weg in een roes van universele liefde. Van eenheid met alles en iedereen. Dan sla ik de krant open, en dan denk ik: Wat zeg je, meneer de krantenschrijver? Zijn er mensen in Afrika die honger hebben? Dat kan echt niet hoor! Daar moet ik wat aan doen! Meteen een nieuw gironummer opengooien en een tv-marathon. Of misschien moet ik me een week op laten sluiten in een glazen huis, dat mensen zeg maar vanaf de straat kunnen zien hoe hard ik m’n best doe voor de wereld.
Jongens, ik heb aardig wat meegemaakt, en ik kan best veel hebben, maar mijn hart bloedt gewoon als ik om me heen kijk. Lijden is absoluut niet toegestaan zolang ik nog door de 31 bestaanswerelden zwerf. Laatst had ik een mededogen promillage van 5.5. En dat was op een goede dag. Met de opwarming van de aarde stijgt het alleen maar, samen met het zeeniveau. Straks kunnen we alleen nog maar op de Utrechtse heuvelrug een zandmandala maken. We moeten nu actie ondernemen, voor het te laat is! De mens heeft gewoon een oedipuscomplex, en wij maar afvragen hoe dat gat in de ozonlaag er komt; we verkrachten moeder natuur met de fallus der begeerte! Iedereen wil maar meer, meer, meer, alsof we allemaal te kort komen. Terwijl we leven in een universum van overvloed! Er is genoeg voor iedereen, als we alles gewoon eerlijk delen. We hoeven helemaal niet te lijden, we kunnen de hemel op aarde creëren! En dan met z’n allen hand in hand het paranirvana binnenstappen. Dan leven we nog lang nooit meer en gelukkig.
Ik begrijp er niks van, waarom zijn de mensen zo onwetend? Waarom verlangen ze zo? Iedereen wil toch gewoon gelukkig zijn, niemand wil toch lijden? Nee jongens, voorlopig zien jullie me nog wel terug. Bedankt dat ik mijn verhaal mocht delen.
Anonieme Anatmannen: Dankjewel Klaas.
