Soms is het leven te vatten in simpele liedjes. Zo ook dat van de Chef. Hij houdt van klassieke muziek, pop, rock, soul en jazz en rap. Country en folk en noem het maar op. We zouden dus voor elk belangrijk moment in zijn leven wel een muziekstuk kunnen noemen dat dat illustreert. Stukken groots, meeslepend, droevig en opgewekt.
We maken het leven van de Chef- en ons leven klein en zingen in de Kloosterbunker voor onze chef de Chef:
Mooi was die tijd
Toen wij verliefd en samen waren
Nog jong en onervaren
Net als de storm vloog ieder uur snel voorbij
Mooi was die tijd
Maar dat geluk, die mooie uren
Konden niet eeuwig duren
Wat ook de reden is
Toch blijf jij voor altijd in mijn gedachten
En herinner jij mij aan die nachten
Want die tijd is voor ons te snel voorbij gegaan
We weten dat de Chef dit altijd zong als hij met zijn gezin richting Zuid-Frankrijk reed. De recorder op stand twintig en het liedje van Corrie Konings meebrullend. Urenlang. Mooi was die tijd, jakkerend over de snelwegen. Herinneringen aan prille liefde, een eerste kus, een omhelzing.
En dan de twijfel, loslaten, toch weer niet.
Every night,
when the rain is falling,
A million raindrops keep on calling your name.
It’s every night the same.
Every day,
I see lovers walking,
I know there talking.
Cause we where talking the same.
It’s just a lovers game.
Babe,
For me it was more.
Can, you be like before?
My one and only.
Don’t leave me lonely,
Without your love.
Cats – Without your love
Je kunt je afvragen: is het normaal dat mensen een leven lang als partners bij elkaar blijven. Liefde smeedt en knecht. Waar de een opschuift, klinkt de ander in. Bijna altijd.
I make it alone
When love is gone
Still you made your mark
Here in my heart
One day I’ll fly away
Leave your love to yesterday
What more can your love do for me
When will love be through with me
I follow the night
Can’t stand the light
When will I begin
My life again
Chef kan dit door vele artiesten vertolkte liedje -in dit geval de versie van Randy Crawford- niet goed aanhoren. Het is de aankondiging van noodlot, eenzaamheid, verlies.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Take care out-there.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
John Verpaalen zegt
Wat mooi Joop. Ik word er stil van…