”Ik ken iemand die erg eenzaam is. Door wat ze meegemaakt heeft in haar leven heeft ze weinig vertrouwen in mensen. Ze werkt heel hard om haar hoofd boven water te houden en om het goede te doen.’ Dat schreef een lezer ons in een dialoog over liefde
Wij, van de redactie, kennen ook mensen bij wie het geluk niet voor het oprapen ligt. Die de dag, het voor ons gewone leven dat we zonder zorg consumeren, met veel moeite doorkomen, in allerlei opzichten. ‘Om het goede te doen’, schreef de lezer. Dat ontroert.
Om het goede te doen als je zelf in de shit zit. Dat is ook liefde- liefde voor jezelf. Om er het beste van te maken, elke dag weer. Als de hagelstenen je dak kapot beuken, als je geen dak hebt en je zelf murw gebeukt bent. ‘Om het goede te doen.’ Deze mantra sluiten we in ons hart. Liefdevol.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.