Het jaar 2024 – dag 186 – Als g’ in nood gezeten

Vandaag keek ik een paar minuten tv, hoe premier Dick Schoof zich in de Tweede Kamer in het marathondebat staande probeerde te houden.

Ik begon als Nederduits Hervormd gedoopte boeddhist spontaan te zingen:

Als g’ in nood gezeten,
geen uitkomst ziet,
wil dan nooit vergeten,
God verlaat u niet.
Vrees toch geen nood,
’s Heren trouw is groot,
en op ‘t nacht’lijk duister,
volgt het morgenrood.
Schoon stormen woeden,
ducht toch geen kwaad;
God zal u behoeden,
uw toeverlaat.

Broeders en zuster in de Klooster Bunker vielen in en ook uit de andere kloosters in de buurt klonk het gezang, afgewisseld met mantra’s en het geluid van de 108 kralen van de mala’s. Wolken splitsen zich boven de Maasstad. De kloosterlingen leken verlicht.

Een van de broeders zong Timmermans inplaats van God. We namen het hem niet kwalijk. Als er maar snel een eind komt aan deze nachtmerrie. In de Kloosterbunker waagden we een gokje: nog een maand, schatten we, dan is Schoof weer ambteloos burger. De winnaar krijgt een reisje naar Lourdes aangeboden. Of naar Hantum.

Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.