De laatste tijd wordt het steeds vaker (tegen mij) gezegd: dat is lief van je. Als reactie op een klein gebaar. Lief schijnt aardig te verdringen: Voorheen – dat is aardig van je. Weet je wel.
Ik vermoed dat dit lief gestimuleerd is door de nare omstandigheden in de maatschappij. Zoals elke tijdsspanne die heeft: weet je wel. Dat tienduizenden gezinnen hun eten of rekeningen niet meer kunnen betalen en aangewezen zijn op de voedselbank of het Rode Kruis.
Grootgrutters zoals Albert Heijn en Jumbo boeken miljoenen winsten en profiteren van de crisis met hoge energietarieven, veroorzaakt door de oorlog van Rusland met Oekraïne. Hamsteren…
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.