Een man vertelt tegen een vrouw over kinderen in de buurt, het vertellen is waargebeurd. Het gaat over het adopteren van kinderen uit verre landen. In zijn straat wonen adoptie-echtparen. De man heeft contact met die echtparen.
‘Nemen jullie nog een tweede adoptiekind?
‘Nee, joh, dat gedoe met die adoptie heeft ons 50.000 euro gekost, dus een tweede zit er niet in. We moeten ook nog leven. En binnenkort moet het dak worden vervangen’.
‘Ik ken een gezin dat uit Thailand een adoptiekind heeft gehaald. Dat had een hazenlip, was niet in trek, dus ze kregen een flinke korting en hoefden maar 20.000 euro te betalen. Van het geld dat ze bespaarden willen ze nu een tweede kind over laten komen uit Thailand. Maar die procedure loopt van geen kant dus ze willen dat stoppen. Het leeftijdsverschil wordt te groot.’
Moedig voorwaarts!