Woensdag is er een referendum over de wet die de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) meer mogelijkheden moet geven om terroristen en ander gespuis op te sporen. De dienst krijgt dan ook bevoegdheden om intensief het internetverkeer van verdachten in de gaten te houden. Tegenstanders van die wet noemen het de sleepwet omdat ook de buren en bewoners van dezelfde wijk of flat de pineut zijn en getapt worden. Nu al blijken er meer voor- dan tegenstemmers te zijn.
Waarom begin ik over die AIVD? De afgelopen maanden, weken zag ik een paar keer de directeur-generaal Rob Bertholee van de AIVD op tv en hoorde hem praten op de radio. Hij was door de programmamakers uitgenodigd om over die sleepwet te komen praten. Hij noemt die anders. Ik zag en hoorde een aardige man, een democraat, die graag de mogelijkheden voor zijn dienst wil verruimen. Een programmamaker probeerde hem tot uitspraken te verleiden over spionage met een camera in Rusland, maar daar zweeg deze superspion over. Hij zei geen ja en geen nee.
Ik sloeg de directeur-generaal gade, lette op zijn fysiek, zijn ogen, mondhoeken, adamsappel, wenkbrauwen, de status van zijn huid, handen. En probeerde een link te leggen tussen wat hij zei en wat zijn lichaam daarover vertelde. Met andere woorden: of hij jokte. Ik weet niet of de directeur-generaal een speciale training heeft gevolgd om dat fysiek onder controle te houden, of dat hij gewoon een ijskonijn is, maar dat lukte hem wonderwel. Ik werd niets wijzer van en over hem, ook niet toen ik naar hem luisterde.
Ik heb niks tegen spionnen maar toch blijf ik het vreemd vinden dat een hoofd van een geheime dienst- een ambtenaar, in het openbaar, op tv en radio, zijn eigen vlees komt keuren. Dat is geen taak voor ambtenaren die de wet uit moeten voeren. Dat is verdacht. Ondemocratisch.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.