Vanmorgen hoorde ik iemand van het KNMI uitleggen dat het vrijwel gedaan is met strenge winters in Nederland. Het Journaal liet beelden zien van schaatsende mensen. Ik kan niet schaatsen. Dat komt door mijn opa. Ons gezin was erg arm toen ik klein was, we hadden geen geld om schaatsen te kopen, hoewel de winters best wel pittig waren.
Mijn opa zocht in het oude ijzer van een zaak aan de Rotte voor zijn kleinkinderen kinderschaatsen bij mekaar. De een wat groter dan de andere. Houten schaatsen met een kromme punt, heel sierlijk. Een paar keer bond ik de schaatsen van opa onder, met een oranje band door de spleten in de houten schaatsen. Maar die dingen pasten niet, de ene keer boorde de sierlijke punt zich in mijn voetzool, de andere keer schoof de schaats alle kanten uit, een scheve schaats. Ik gaf het op, zonder de oorzaak aan mijn opa te melden. Ik wilde hem niet kwetsen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump.
Erzebeth zegt
ontroerend, lief……