Vandaag hoorde ik op de radio dat er mogelijk een noodwet nodig is om het gebruik van de mobiele telefoon tijdens het fietsen te verbieden. Nood breekt wet, maar dat wordt hier niet mee bedoeld. Met een noodwet kan in één dag een wetsvoorstel worden aangenomen om zo’n verbod van kracht te laten worden. Fietsen en tegelijk je telefoon controleren op berichtjes is levensgevaarlijk. Dat weet een kind en ook weer niet. Het is toch wel een beetje raar dat er een wet nodig is om dit gevaar af te wenden, je netjes door het verkeer te loodsen. Waar is het gezonde verstand? Ik hoorde een deskundige zeggen dat er ook techniek is om het appen tijdens het verkeer onmogelijk te maken. Zijn dat stoorzenders?
Binnenkort zijn er klinieken waarin mensen af kunnen kicken van deze kleine monsters. Er zijn ook mensen die roken, alcohol drinken, drugs gebruiken en seks- en apps-verslaafd zijn. Meervoudige verslaafden. Zouden ze gelukkig zijn?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen.