Meer structureel kan je carrière ook erg statusgevoelig worden. Op 27-jarige leeftijd werd ik 2 weken na binnenkomst bij mijn tweede werkgever van afdelingshoofd plotseling adjunct-directeur – primair uit noodzaak, omdat een stuurloze afdeling mijn eigen afdeling het werk onmogelijk maakte dus ik moest die er ook ‘bij pakken’. En hoewel ik me voornam er onder vrienden en sangha verder geen ruchtbaarheid aan te geven, was ik bij vlagen toch zo trots als een pauw. En liet dat soms ook doorschemeren bij reporting-in en vragenuurtjes. Niet slim, want toen ik 6 maanden later met onenigheid zelf ontslag nam was de val-van-het-voetstuk des te dieper. Hoge bomen vangen veel wind…
- Door naar de hoofd inhoud
- Skip to secondary menu
- Spring naar de eerste sidebar
- Spring naar de voettekst
Footer
Boeddhistisch Dagblad
