Humanitaire crisissen lijken elkaar op te volgen. Oorlog, vluchtelingenstromen, klimaatongelijkheid, onrecht en polarisatie laten diepe sporen na. Dichtbij en ver weg. De beelden en verhalen raken ons. Maar hoe blijven we daarbij aanwezig, zonder te verstarren of te vluchten? Wat vraagt dit van ons, als mensen, als beoefenaars, als gemeenschap?