Eeuwenlang was de dood vooral een religieuze aangelegenheid, waarbij in de katholieke traditie de focus lag op het leven aan gene zijde, in het hiernamaals. In de 19e eeuw veranderde dit volledig. De omgang met de dood verplaatste zich als het ware ook naar ‘deze’ zijde – het aardse bestaan. De doden herdenken en de herinnering aan de doden levend houden, werden belangrijk voor de nabestaanden. Ook was het een mooie gelegenheid om de status van de overledene en zijn of haar familie te laten zien.