De symptomen waaraan de westerse democratie lijdt, zijn talrijk en vaag, noteert David van Reybrouck. Deze zijn onder andere kiezersverloop, electorale faalangst, compulsieve profileringsdrift, chronische verkiezingskoorts, afmattende mediastress, achterdocht en onverschilligheid. Met ‘andere hardnekkige krampen’ naast elkaar gelegd tonen ze de contouren van het Democratisch vermoeidheidssyndroom.