Op een mistige herfstdag staat een groepje paarden bijeen in de wei. Het is alsof de wereld om hen heen is weggevallen, zo stil is het. Het is nog vroeg en er hangen nevelslierten boven de akkers en de weiden. Als kinderen noemden wij dat vroeger koeien-zonder-poten-weer. Hier zijn het paarden zonder benen. Die benen zijn verdwenen in de mist. De paarden staan met de hoofden bij elkaar alsof ze fluisteren. Roddelen zelfs, volgens Issa.
Issa
Gedachten over een haiku 41 – Issa
De klaproos staat symbool voor veel dingen. In het Westen vooral voor gesneuvelde soldaten. In Engeland dragen mensen bij de herdenking van WO I en andere gewapende conflicten, een klaproos. Tegelijkertijd is de klaproos het symbool voor hoop, vernieuwing, de fragiliteit van het leven en in sommige culturen voor slaap, dromen en troost.
Renske – gedachten over een haiku 39 – Bashō
Fernweh: verlangen naar onbekende oorden of vervlogen tijden.
Dat is het gevoel dat deze haiku bij mij oproept. Het gevoel dat je soms kunt hebben ook al ben je in je eigen stad of dorp.
Gedachten over een haiku, nr. 35 Chiyo-ni, Issa, Orwell
Maar ook al ver daarvoor werd onderscheid gemaakt tussen mensen. Er zijn altijd slaven geweest. Er was onderdrukking van mensen uit andere culturen of met een andere godsdienst. Ik noem geen voorbeelden, iedereen kan dit voor zichzelf wel invullen.
Gedachten over een haiku 26 oudjaar
In november, met het einde van het jaar in zicht, zocht ik naar een geschikte haiku voor op de kerstkaarten. De twee bovenstaande haiku’s “overleefden” de selectie. Maar daaruit kiezen bleek nog moeilijk.
Gedachten over een haiku 20 – Issa
Waar mensen zijn / zijn vliegen, en / zijn Boeddha’s.
Gedachten over een haiku 11 – Issa
Issa verloor alles: zijn moeder, zijn vrouw en kinderen, zijn huis. Hij heeft veel ongeluk gekend in zijn leven. Zijn geluk zocht hij in dagelijkse dingen.
Gedachten over een haiku – Issa
…