De gedetineerden komen niet helemaal in beeld, de kijker ziet halve hoofden en lichamen en hoort de gevangenen praten. Maar een film is geen radio hoorspel, beeld is geen ondersteuning van het geluid en na enkele halve gevangenen gezien en gehoord te hebben verlang je naar meer, al is dat niet erg boeddhistisch.
- Door naar de hoofd inhoud
- Skip to secondary menu
- Spring naar de eerste sidebar
- Spring naar de voettekst
Footer
Boeddhistisch Dagblad
