Op mijn laatste avond in Vancouver ontstond de volgende bespiegeling. Ik heb uiteraard geen foto’s van deze triestheid, dit lijden. Ik besef als Boeddhistisch geïnspireerd wezen dat lijden inherent is aan ons tijdelijke bestaan. Maar datzelfde Boeddhistische hart vertelt me ook dat er vermijdbaar lijden is. Het vrije-markt-denken en de daarmee gepaard gaande verleidingen en verslavingen brengen onnodig leed en lijden voort.