Als Chiene Hulst op 1 januari volgend jaar bij de Boeddhistische Unie Nederland (BUN) aan de slag gaat als nationaal boeddhistisch vertrouwenspersoon, zal het onafhankelijke meldpunt seksueel misbruik boeddhistische gemeenschap -Meldpunt BG- slachtoffers- als ze dat willen, ook doorverwijzen naar haar. ‘Wij maken melders op die mogelijkheid attent, aan hen is de keus. Als meldpunt hebben we daar verder geen invloed op,’ zegt Arda Gerkens van het meldpunt.
Michael Ritman, voorzitter van de BUN, zei eerder in het BD bij de presentatie van mevrouw Hulst als vertrouwenspersoon, dat het meldpunt had aangegeven te willen kunnen doorverwijzen naar de landelijke boeddhistische vertrouwenspersoon. ‘De rol van een externe vertrouwenspersoon is breder en dieper dan die van een meldpunt’, zegt Ritman.
Mevrouw Gerkens beaamt dat. ‘Slachtoffers kunnen zich bij ons, als onafhankelijk meldpunt, melden. We vragen dan wat ze verder willen. Bij de politie aangifte doen, of alleen maar melden. We vragen of ze behoefte hebben aan ondersteuning en maken ze attent op de diverse mogelijkheden. Zoals de eigen boeddhistische organisatie, lokale sangha’s en vanaf volgend jaar ook de nationale boeddhistische vertrouwenspersoon Hoe meer mogelijkheden er zijn, hoe beter.’
Gerkens zegt nog geen contact met Hulst te hebben gehad. Wel met de BUN. ‘In die zin van hoe gaat het met meldingen van misbruik en of wij kunnen bijdragen om procedures te verbeteren.’ Volgend jaar april presenteert het meldpunt een jaarverslag waarin het aantal meldingen van misbruikte boeddhisten wordt weergegeven. Vanaf de oprichting in 2015 tot april 2016 meldden zich zes personen. Onbekend is of die meldingen over het misbruik in de boeddhistische gemeenschap op feiten waren gestoeld.
Ik heb de afgelopen tijd geschreven over de geheimhoudingsplicht en verschoningsrecht van vertrouwenspersonen. Iedereen mag zich extern vertrouwenspersoon noemen, het beroep komt niet voor op de lijst van beschermde beroepen. Hoe is de geheimhoudingsplicht voor de medewerkers van het meldpunt geregeld?
Gerkens: ‘Al onze medewerkers tekenen een overeenkomst waarin ze verklaren de vertrouwelijkheid over feiten en informatie die ze krijgen te respecteren. Die vertrouwelijkheid is bij ons in goede handen, geheimhouding staat bij ons hoog in het vaandel. Anders kan dat in juridische procedures zijn, dan kunnen de medewerkers zich niet beroepen op een geheimhoudingsplicht, die is er namelijk niet voor hen. Maar daar zullen we in de praktijk niet zo snel mee te maken krijgen, het is naar mijn weten nog nooit voorgekomen dat een medewerker voor de rechter gedwongen werd te verklaren. Overigens hebben ook de medewerkers van het meldpunt Meld misdaad anoniem geen verschoningsrecht of wettelijke geheimhoudingsplicht. Dat is maar in weinig beroepen het geval.’
Ujukarin zegt
Okay, goed werk redactie! De in de commentaren opgedoken zin “afwijzende standpunt van het meldpunt BG” blijkt dus inderdaad, zoals ik al vermoedde, wat betreft de huidige situatie van elk waarheidsgehalte gespeend.
With folded palms,
Sjoerd Windemuller zegt
Het beroep van psycholoog hoort evenmin tot de beschermde beroepen. Iedereen mag zich zo noemen, je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben.
Psycholoog NIP, mag je jezelf noemen als je bent toegelaten tot het NIP (Nederlands Instituut voor Psychologen).
Beroepen als psychiater, klinisch psycholoog, psychotherapeut,verpleegkundige, enz. zijn wel beschermd en onderworpen aan een beroepscode, zwijgplicht/verschoningsrecht en tuchtrecht.
De totale lijst van door de wet BIG beschermde beroepen is op internet te vinden, evenals de informatie of iemand werkelijk in het BIG-register is ingeschreven.
De mensen die werken bij het Meldpunt BG zijn in loondienst, worden gecontroleerd door een werkgever die nauw samenwerkt met justitie en zij kunnen bogen op een brede inzetbaarheid en ervaring met meldingen van seksueel misbruik.
(Z.g. Externe-)vertrouwenspersonen die zich zelfstandig vestigen en op basis van een uurtarief of een verrichtingen tarief werken, worden door niemand getoetst en/of gecontroleerd en zijn slechts gehouden zich, zoals ieder burger, aan de Nederlandse wetgeving te houden.
De enige controle die vastligt is de toetsing door de opdrachtgever.
Zulke vertrouwenspersonen hebben een eigen zakelijk belang bij meldingen en begeleidingen.
Vanuit een dergelijke dubbele pet is er per definitie sprake van een vertrouwensvraag.
Zelf zou ik nooit mijn intieme / persoonlijke ervaringen over een eventueel seksueel misbruik met zo iemand delen.
Of zo iemand voor de BUN werkt of niet, dat maakt niets uit.
Sjoerd Windemuller, psychotherapeut