Nederland gaat de komende zeven jaar een zware tijd tegemoet en heeft zeker tot 2020 te kampen met een recessie. Dat heeft drastische gevolgen voor de maatschappij. Meer armoe, terugval, schulden.
Dat staat in de vandaag in Utrecht uitgesproken TrendRede 2013, een variant op de Troonrede die is bedacht door vooraanstaande trendwatchers en toekomstdenkers. Volgens hen gaat de manier waarop we leven, werken, consumeren en communiceren de komende jaren radicaal veranderen.
Heb- en graaizucht en een ongebreidelde zucht naar meer en meer (de groei-economie) zullen de komende jaren overgaan in een balanseconomie. Met bedrijven die ook gezond kunnen zijn zonder te groeien en mensen die welzijn boven welvaart stellen,’ stellen de trendwatchers.
Voorspeld wordt dat burgers in 2013 beginnen te wennen aan de langdurige recessie, waardoor de levensstijl wordt aangepast aan een relatief lagere levensstandaard. Eigen initiatieven worden ontplooid en mensen lijken in 2013 niet meer af te wachten tot de overheid in beweging komt. De burger zou zich gaan afkeren tegen financiële systemen als de maandelijkse hypotheek, de zorg, het onderwijs en belastingen. Er worden heftige jaren voorspeld, voor vrijwel iedereen: het aantal trajecten voor schuldsanering zal toenemen, kinderen gaan noodgedwongen weer bij hun ouders wonen, voedsel- en kledingbanken draaien op volle toeren. Nederland zal als samenleving opnieuw georganiseerd worden. De door de politiek voorgestelde hervormingen zijn hier slechts een voorbode van.
De TrendRede is een cadeau voor burgers, bedrijven en bestuurders in Nederland en wordt belangeloos samengesteld door een groep trendwatchers. Door hun kennis te bundelen willen zij een bijdrage leveren aan de toekomst van de samenleving waar ze zelf deel van uitmaken. Tot de groep trendwatchers behoren Christine Boland, Tom Kniesmeijer en Marie-Lou Witmer.
Er is volgens de watchers een stille revolutie gaande. Stil, want deze revolutie gaat niet gepaard met het geluid van heien en boren of met het geratel van rekenmachines, zoals bij de industriële en de informatierevolutie. Het is geen economische en geen technologische revolutie en het is ook geen luidruchtige sociaal-culturele opstand van een protestgeneratie.
Het is een geruisloze revolutie, want de mensen gaan er de straten en pleinen niet voor op en er vloeit ook geen bloed. Een stille revolutie die afrekent met de graaicultuur en ons streven naar meer, dikker, groter, sneller. Stil, omdat ze langzaam en ongemerkt maar radicaal ons leven en onze wereld verandert.
Welzijnsmaatschappij
Er is geen gekerm en gekrijs op straat, maar een opstand, die is er volgens de trendwatchers wel degelijk. Het is een stil protest tegen de ijzeren wetten van een rationele, kapitalistische economie waarbij vooruitgang het doel is en meer altijd beter dan minder. Decennialang was het vanzelfsprekend dat de welvaart moest toenemen. Maar nu, in 2012, heeft de welvaartsmaatschappij zijn einde bereikt en is de welzijnsmaatschappij nabij. Want het enige wat nog groeit dat is het aantal mensen met overgewicht, dat is de rijkdom van de allerrijksten, dat zijn de afvalbergen met onze afgedankte mobieltjes, dat is ook de schuldenberg en de onvrede over een systeem dat uit zijn voegen is gebarsten.
Kringloopeconomie
Een heilzame ontsteking, zo zou je de economische crisis, die eigenlijk een morele crisis is, kunnen noemen. Want nu het eigenlijk al te laat is, ontstaat er ruimte voor alternatieve vormen van consumeren en produceren, komen er andere manieren om samen te werken, coöperatief en collectief, en wordt de democratie opnieuw uitgevonden. Nu het eigenlijk al te laat is, begrijpen we dat we niet alleen kunnen nemen, goedkope grondstoffen en arbeidskrachten, maar dat we vooral ook moeten teruggeven. Groei en krimp, geven en nemen, schaarste en overvloed, ze kunnen elkaar beter in balans houden. Alleen in een kringloopeconomie wordt de lente gevolgd door een zomer en kan afval weer voedsel worden, stellen de trendwatchers.
Lees meer over de TrendRede 2013 op www.trendrede.nl.
