Gisteren heeft de leiding van het Boeddhistisch Dagblad onder een artikel van Jules Prast enkele reacties van lezers verwijderd. Daarin werd naar de mening van de redactieleiding een kwetsende, denigrerende link gelegd tussen de frequentie -diarree- en het karakter van de teksten van Jules. Ook werd naar onze mening een relatie gelegd tussen de intentie van Jules en de wc.
Wij zijn geen recensenten van andermans tekst, of het geweten van de Lage Landen, we hanteren niet het rode potlood en plegen geen censuur. Lezers die toegang hebben tot de redactiekolommen van het Boeddhistisch Dagblad zijn vrij om de inhoud, beeld en teksten met een fileermes te lijf te gaan. Graag zelfs. Zo nodig leveren wij zelf zo’n mes. We houden van kritiek, leren daar van. Maar het Boeddhistisch Dagblad is geen kroeg of boks-arena, waar mensen vrij zijn om een potje te matten. Anderen neer te slaan of met grof en denigrerend taalgebruik te beledigen en te kleineren.
In het Boeddhistisch Dagblad en in de kringen van de redactie en onze auteurs en medewerkers, geloven wij in juiste spraak en handelen. Vloeken, krachttermen, racistisch gepraat en beledigende termen halen onze redactiekolommen niet. Laten we daar duidelijk in zijn. Reacties zijn welkom als er niet op de man wordt gespeeld. Daartegen is nauwelijks verweer mogelijk. Het gaat om het bestaan van onze krant, die wij dagelijks met veel liefde maken. Iedereen die daarin een positie heeft –van makers tot lezers- moet zich daar veilig voelen.
De reacties zijn gisteren niet verwijderd omdat de woorden wc, poep, pies of diarree er in voorkwamen. Ze zijn uit de krant gehaald omdat ze naar onze mening bewust kwetsend waren voor onze auteur en diens intentie, onze krant en dus ook voor onze lezers.
Joop Hoek
Hoofdredacteur Boeddhistisch Dagblad
Bodasa Samsara zegt
Hulde!
Het blijkt steeds maar weer dat het mogelijk wordt gemaakt om in het BD hard, helder en rechtstreeks uit de hoek te komen. Het zalvende pseudo-boeddhistisch taalgebruik hoeft dus helemaal niet, gelukkig. Zolang er maar heldere -en aanwijsbare- argumenten worden aangevoerd.
Dat lijkt mij gezond.
Dank daarvoor.
Faeces nil vincunt!
Sjoerd zegt
Ervaar ik als een juiste omgangsstijl.
Henk zegt
Toch is het jammer dat juist boeddhistische artikelen bij sommige mensen kennelijk op de geestelijke sluitspieren werkten. Ik hoop dat Jules gewoon doorgaat met zijn artikelen. Over de inhoud kun je van mening verschillen, maar hij schrijft gewoon mooi en vanuit de juiste intentie. Ik begrijp het dat de redactie heeft ingegrepen. Voor trollen is een publiek – spiritueel – medium niet bedoeld.
In dzogchen wordt wel gezegd: ‘Kijk naar verschijnselen als had je de aard van een spiegel. Wat doet een spiegel? Hij spiegelt. Hij reflecteert even gemakkelijk een speldenknop als een berglandschap. En even gemakkelijk een gouden boeddhabeeld als een drol. Zonder oordeel.
Nic Schrijver zegt
Het stoort mij dat de redactie ingrijpt en dat niet de auteur of lezers kunnen aangeven wat kwetsend is.
Ik denk namelijk dat de lezers en de auteurs creatief genoeg zijn om hiermee om te gaan.
In het uiterste geval kunnen lezer of auteur aangeven dat een reactie verwijderd kan worden. Ik geloof dat bij fora ook aangegeven kan worden dat je een reactie niet in de haak vind waarna een moderator beslist of iets verwijderd wordt.
Met vriendelijke groet,
Sjoerd zegt
Het lijkt mij juist dat de redactie hier prudent in acteert.
Paul van Buuren zegt
De redactie is de enige die KAN ingrijpen, Nic. We kunnen geen hoofdelijke stemming afwachten over wat wel en niet gepast is. De reacties worden niet vooraf gemodereerd, maar pas achteraf beoordeeld. Daardoor kan de discussie doorgaan, maar het heeft als gevolg dat ongewenste reacties een tijdje zichtbaar zijn op de site. Met alle gevolgen vandien.
We gaan uit van de betrouwbaarheid van onze bezoekers. Dit lijkt me beter dan dat we elke reactie vooraf beoordelen, wat impliciet als premisse heeft dat meningen eigenlijk niet door de beugel kunnen, tenzij dat wel het geval is.
Nic Schrijver zegt
Ik pleit niet voor controle vooraf.
Ik pleit voor moderatie na een klacht van auteur of lezer zodat niet de redactie bepaald wat kwetsend is of te ver gaat maar de lezer of de auteur.
De laatste keer bijvoorbeeld vond ik de verwijdering wat snel.
Met vriendelijke groet,
Nic Schrijver zegt
Ik pleit niet voor controle vooraf.
Ik pleit voor moderatie na een klacht van auteur of lezer zodat niet de redactie bepaald wat kwetsend is of te ver gaat.
De laatste keer bijvoorbeeld vond ik de verwijdering wat snel.
Ik ben wel benieuwd naar de motieven van degene die reageert ook als dit mogelijk kwetsend is.
Met vriendelijke groet,
Joop Ha Hoek zegt
Nic, de krant is van de redactie en voor de lezers. De redactie bepaalt het beleid en de bedrijfsvoering. Wij bieden ons nieuws aan de lezers aan, maar ze worden geen partij in de bedrijfsvoering. Bij een papieren krant gaan onbetamelijke reacties zo de prullenbak in. Wij grijpen ook niet in, maar corrigeren iets wat nooit had mogen gebeuren en haaks staat op onze normen en uitgangspunten, dat mensen in onze krant voor rotte vis worden uitgemaakt. In het onderhavige geval hebben we ook met de auteur van gedachten gewisseld over die denigrerende opmerkingen. Maar waar gaat het nou allemaal over? Lezers kunnen altijd in het BD op een beschaafde manier hun mening duidelijk maken, er is geen enkele drempel. In ons collegiaal contact met andere boeddhistische organisaties toetsen wij de uitwerking van ons beleid. En dat geeft ons geen reden om ons beleid te wijzigen. Er zijn boeddhistische sites en magazines die geen enkele directe reactie toelaten op de inhoud. Bang als ze zijn voor de shit waar onze krant regelmatig mee wordt geconfronteerd in de reacties van enkelen. Het BD vormt daar als boeddhistisch medium een uitzondering op. In het vertrouwen, zoals Paul schrijft, dat de lezer zich netjes en beschaafd zal gedragen. Meer is het niet en zal het ook nooit worden. Is dat te veel gevraagd?
Nic Schrijver zegt
Gekwetstheid maakt ook onderdeel uit van het zijn.
Iedereen heeft daar zijn eigen grenzen in.
Ik zal helaas de grenzen van de redactie moeten accepteren.
Joop Ha Hoek zegt
Nic, regelgeving vinden wij nodig omdat in het verleden het vertrouwen dat we stelden in onze lezers door enkelen is geschaad en onbetamelijk en kwetsend taalgebruik onze reactiekolommen binnensloop. Deze regels zijn ook niet binnen een uur bedacht maar het resultaat van wekenlange discussies binnen de redactie over vrijheid van spreken. Wij hebben over deze kwestie ook regelmatig contact met een lezersgroep, noem het een panel, waar wij onze uitgangspunten mee toetsen. Zie het Boeddhistisch Dagblad als mijn/jouw huis. Daar is geen plaats voor racisme of bewust kwetsende opmerkingen. In cijfers uitgedrukt gaat het om nog geen procent van de reacties die wij niet accepteren. Voor alle anderen is het BD een gastvrij onderkomen. Een vrijplaats voor mooie discussies.
Kees Moerbeek zegt
Het is jammer dat een enkeling er niet voor terugdeinst om anderen voor rotte vis uit te maken. Wat sommigen blijkbaar niet begrijpen is dat woorden mensen geestelijk ernstig kunnen beschadigen, niet zelden erger dat lichamelijk geweld.
Hieronder Roshi Joan Halifax over ‘right speech. Ik ben een beetje een fan van haar, vandaar. https://www.youtube.com/watch?v=1oljETWkf0Y
Nic Schrijver zegt
Right speech is een opdracht voor Boeddhisten.
Iemand die zich daar niet aan houdt dient nog steeds beantwoord te worden met ‘right speech’ en niet genegeerd of gebanned te worden.
Mededogen ook voor kwetsers en racisten.
In contact blijven met wat je niet goedkeurt lijkt me meer bijdragen aan een oplossing dan het maar weg te stoppen of te bannen.
Ik wil hiermee de discussie eindigen.
Ik wens iedereen een goed begrip van het hsin hsin ming toe.
http://www.prajnaparamita.nl/texts/hsin-hsin-ming/
Met vriendelijke groet,