Forelvissen –
meer vissers
dan forellen.
Kenjin
Over de dichter Kenjin heb ik geen informatie kunnen vinden. Wel vond ik een betekenis van het woord kenjin, namelijk “geleerde, intellectueel”. Als Kenjin een pseudoniem is, is dat wel een toepasselijke voor een haiku-dichter.
Het was voor dichters niet ongebruikelijk om een andere naam te kiezen. Matsuo Bashō had vele namen voordat hij de naam Bashō (bananenboom) koos. Hij had van zijn leerlingen namelijk een bananenboom gekregen om naast zijn hut te planten.
En Issa heette Kobayashi Yatarō. Hij nam de naam Issa aan, die Eén Thee betekent. Of eigenlijk: de luchtbel in een kopje thee ‘omdat het leven ledig is als een luchtbel’. Aldus J. van Tooren in Haiku Een jonge maan.
Deze haiku spreekt mij aan vanwege het eigentijdse beeld van de vissers. Wie heeft er niet ooit deelnemers aan een viswedstrijd gezien, zittend langs het kanaal, op een paar meter afstand van elkaar? Of rond de vijver van de plaatselijke visclub, de leden op “praat-afstand”?
Dit lijkt tegenstrijdig aan het beeld van vissers als solitaire wezens. Vissers die het liefst alleen zitten op een plek zover mogelijk bij de anderen vandaan. En zwijgend natuurlijk, want praten verjaagt de vissen.
Waarom kruipen ze dan toch bij elkaar bij een wedstrijd of bij een dagje-vissen-met-de-jongens (het zijn vaak jongens)?
Hier zijn twee tegenstrijdige activiteiten aan de orde: de eenzame visser op een plek zover mogelijk bij de anderen vandaan. En de groepsactiviteit.
Misschien heeft het ermee te maken dat vissers ook gewoon mensen zijn. De een zoekt de eenzaamheid op, terwijl de ander zich fijn voelt in de groep.
Contemplatief tegenover sociaal.
En in het oude Japan was het waarschijnlijk net zo. In deze haiku wordt beschreven dat er zoveel mensen zijn die gezellig op forel vissen, dat er meer vissers zijn dan forellen.
Ik ging vroeger wel eens mee uit vissen. Naar een stil plekje, zwijgend staren naar de dobber. Heel rustgevend. Zonder haakje aan de lijn natuurlijk.
Geef een reactie