Een haiku is een weergave van een observatie. Een beschrijving van iets wat de dichter waarneemt. Zonder emoties of gedachten in te vullen, gewoon “wat je ziet is wat je krijgt”. Het gevolg kan een enigszins cryptisch gedichtje zijn. En dan is het misschien wel verhelderend om te weten wat de aanleiding was voor de haiku. Wat de gebeurtenis was die de dichter observeerde en die zij in zeventien lettergrepen probeerde te vangen.
Zoals de beschrijving hieronder.
In Groningen wordt ieder jaar voor de kerst, de manifestatie Winterwelvaart georganiseerd. Er meren dan oude schepen aan langs de historische grachten. Schepen en grachtenhuizen zijn mooi verlicht en geopend voor publiek. Er staan kraampjes en er is een kunstroute. Bezoekers en eigenaren van de schepen hebben er veel plezier in. Het was ook dit jaar een groot succes. Maar na afloop, op maandagmorgen vertrokken de schepen weer.
Zo stond ik op een druilerige maandagmorgen voor de geopende brug te wachten tot de tjalken en bolle’s de Stad verlieten. Het duurde even, dus mijn gedachten dwaalden af.
Op een van de schepen zat een jonge vrouw in het geopende luik, een paraplu in de hand en een baby’tje op haar arm. De vrouw was zichtbaar ook in gedachten. Onze blikken troffen elkaar en ik stak mijn hand op. Ze glimlachte en zwaaide terug. Een klein geluksmomentje dat de dag in een keer opfleurde.
vijf oude schepen
achter elkaar door de brug
ik steek mijn hand op
Marcel zegt
… en dan staat er ineens een haibun. Mooi, Renske!
Renske zegt
Dankjewel Marcel!
Leo Huijg zegt
¨Door het koude raam
zie ik de vogels vliegen.
Voorjaarsdagdromen.¨
bedankt voor je leuke stukjes.
Renske zegt
Jij ook bedankt voor je reactie, en de haiku. Voorlopig blijft het nog bij dagdromen over het voorjaar, vrees ik