Een vogel is niet anders dan een boom, strontvlieg of mens. Het is allemaal energie in een verschillende vorm die voortkomt uit de aarde met al haar elementen. Het probleem is dat de mens te veel nodig heeft, doordat het zichzelf buiten de natuur heeft gezet. De mogelijkheid tot denken heeft dit bewerkstelligd. Daar is geen schuld in te vinden, want wie is in godsnaam schuldig voor het ontstaan van het denken? Het is slechts een nieuwe vorm van evolutie, waardoor onevenredig veel andere vormen van leven in de knel raken. Maar wellicht stelt datzelfde denken de mens ook weer in staat dit op te lossen, door te lijden als gevolg ervan. Met als consequentie dat de mens meer en meer uit het denken weet te stappen, meer weet te zijn. Om vervolgens te beseffen dat we allemaal hetzelfde zijn.
Om vervolgens te beseffen dat we allemaal hetzelfde zijn…
Tekst Ottavio Muus
Inge zegt
Geweldig verwoord!