In een klein Belgisch stadje organiseerde het gemeentebestuur onlangs een zogeheten seniorenlunch. De burgemeester hield niet op te benadrukken dat die gratis was. Alsof senioren – wat een nare typering – van de straat geraapte figuren zijn die een armoedig bestaan leiden en op hulpbetoon zitten te wachten.
Senioren zijn oudere medemensen, voor de verduidelijking. Door sommige jongeren worden ze uitvreters genoemd omdat ze de kas van pensioenfondsen zouden plunderen. Ze vergeten dat de huidige ontvangers zelf voor hun pensioen hebben betaald en ook het voortbestaan van die pensioenfondsen mogelijk maakten.
Wij zijn als maatschappij goed in het labelen van sommige bevolkingsgroepen. Als je er een label aanhangt -medelanders bijvoorbeeld- stop je ze in een verdomhoekje. Zo gaat het ook met de term senioren of grijze massa, waarmee niet de hersenen worden bedoeld. Seniorzijn of grijs krijgt zo langzamerhand een negatieve intentie. Uitvreters. In het tv-programma De toekomst van grijs wordt ook de druk op de samenleving benadrukt inplaats van het waardevolle aspect van mensen die wel ouder zijn maar geen leeglopers.
Wetenschappers die verbonden zijn aan de Radboud Universiteit: Vroeger was je op je zestigste al echt oud. Tegenwoordig zullen zelfs sommige tachtigers zich niet meer tot deze categorie rekenen. We werken veel langer door, zijn veel langer zelfredzaam, gezond en actief. Hoe verandert de manier waarop we ouder worden het imago van ouderdom? En andersom, maakt het beeld van de actieve en maatschappelijk betrokken oudere ook dat we zelf minder geneigd zijn om ‘achter de geraniums’ te kruipen? Hoe wordt er naar ouderdom gekeken in 2026, en wat doet dat met de manier waarop we ouder worden?
Ik zeg: weg met de ouderen, als label dan natuurlijk.
Moge iedereen een lang, gezond en gelukkig leven hebben, niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie