Vandaag is het de sterfdag van Toon, voor vreemden dr. in de letteren en filosofie. Voor mij geruime tijd mijn schoonvader. Ik ben blij hem gekend te hebben. Hij was een aimabele Brabander, een vriend voor zijn vrienden, een vader en schoonvader. Ook een opa later.
Ik had een bijzondere band met hem. Op een dag zei hij dat ik hem wel Toon mocht noemen maar dat wilde ik niet omdat er nog meer schoonkinderen waren en ik vond dat ik die dan tekort zou doen.
Vandaag komen er vele dierbare herinneringen bij mij boven. Dat hij in zijn woonkamer zat met mijn schoonmoeder Corrie, een glas vieux binnen handbereik. Zijn enthousiasme als ik met mijn gezin naar hem toeging. Zijn rol als Prins Carnaval in dat Brabantse Heesch, dat we dan met vrienden met hem door het dorp trokken. Ook de serieuze gesprekken die we samen voerden, beiden socialist en bezig met taal. Het lesgeven waar hij mee bezig was. Zijn familie en sociale omgeving.
Toon was een warm mens, humorvol ook. Hij hield van voetbal en was bestuurslid van de plaatselijke voetbalvereniging. Op de dag van zijn uitvaart reed de rouwstoet over het veld van de voetbalvereniging, ik was zo geëmotioneerd. Voor mij raakte dat de kern van zijn bestaan: er zijn voor anderen.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!

Geef een reactie