Een columnist die een Joodse achtergrond heeft is iemand die columns schrijft over onderwerpen die op dat moment actueel zijn in de maatschappij of politiek of over onderwerpen die hem zelf op dat moment bezighouden. De columnist schrijft voor een krant of tijdschrift. In meestal politiek of maatschappijgerichte columns geeft de columnist zijn ongezouten mening over het onderwerp.
Mogelijk laat hij zich leiden door de tekst ‘Wie een mens redt redt de hele wereld’. Zoals te lezen op een monument van Ralph Prins.
De tekst op het monument is: “Wie één mens redt redt de hele wereld.” Op het bordje linksonder staat: “Het door Ralph Prins ontworpen en in 1993 onthulde monument verbeeldt enerzijds de jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar anderzijds ook de mensen die in deze wereld worden afgewezen, verjaagd of vermoord omdat ze ‘anders’ zijn naar etnische herkomst, geloof, huidskleur of politieke overtuiging. Het is bedoeld als waarschuwing tegen herhaling en als wegwijzer naar een hoopvoller toekomst.”
Zo, dat is gezegd en geschreven.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.