Laatst keek ik naar een aflevering van De Kist van de EO, zoals altijd ging het over leven en dood. Het was de 250ste aflevering met als gast de oud-burgemeester van Amsterdam Job Cohen.
Cohen sprak over de dood van zijn echtgenote, het verdriet en leegte. Maar ook over oorlogen en geweld. ‘Waarom gebeuren die, zoals in Gaza en Oekraïne, waarom? Waarom?’
Het raakte mij, die vraag. Geen streep in het zand, geen ingewikkelde verklaringen, oorlogsrecht, maar een vraag: Waarom. Als je je die vraag stelt en er niet van afwijkt kan dat het begin zijn van een oplossing voor het beëindigen van geweld en het zinloze vermoorden van mensen. Waarom?
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie