Het jaar 2025 – dag 91 – zebramantra

Het gebeurde vorig week zaterdag, ik was op weg naar Foto Berg in de Bergse Dorpsstraat in Hillegersberg, Rotterdam om twee schilderijtjes, waaronder een van de boeddhistische beeldend kunstenaar Leen Kaldenberg, in te laten lijsten.

Omdat ik twee jaar geleden tegen de Kerst in een filiaal van Appie aan de Hesseplaats in Rotterdam samen met nog vijf andere klanten te pletter ben gereden door een vrouw in een scootmobiel -nee, Appie heeft later nooit naar mijn gezondheidstoestand geïnformeerd- en mijn weke delen door atrofie worden vernietigd, loop ik op straat met krukken.

Ik loop over een zebrapad naar Foto Berg, het gaat langzaam, automobilisten, scooters, zelfs fietsers stoppen voor mij. Ze zijn geduldig, niks geen getoeter of seinen met de lichten: ‘Hé Krukkie, schiet eens op’. Ik besluit de wachtenden te bedanken met de mantra Liefdevol verkeer. Midden op het zebrapad sta ik geruime tijd stil en hef een kruk hemelwaarts en richt me tot de wachtenden.

‘Ik bedank jullie voor jullie vriendelijkheid’, roep ik de verkeersdeelnemers toe en begin met het 101 keer reciteren van de Mantra liefdevol verkeer. Dat duurt wel even, politie te paard verschijnt om de wachtenden te observeren. Er ontstaat een liefdevolle file in de Bergse Dorpsstraat, automobilisten stappen uit en lachen naar mij. De motoren zwijgen, alleen ik ben te horen. Een zebrapad als podium.

Het was een moment, nou ja, moment, om nooit te vergeten.

Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.