In het driejarig bestaan van de Kloosterbunker is het niet eerder voor gekomen dat muggen de aanval openden op Chef. Zo af en toe vloog er wel eens een mugje door de ruimte, maar daar zat geen agressie bij. De muggen die er nu zijn weten van wanten. Chef zit onder de rode bulten op moeilijk bereikbare plekken. Onder zijn voeten, tussen de tenen. De armen zijn gespikkeld en in de nek voelt het ook niet goed.
Het NOS-journaal maakte afgelopen week melding van de muggenplaag. Een deskundige zei dat het wel meeviel in aantal. Wetenschappers zijn rekenmeesters. Bij Chef ziet het ook niet zwart van de muggen, maar twintig of dertig van die diertjes zijn al genoeg om met vrees de komende nacht in te gaan. Dus Chef ging op zoek naar een anti mug middel (amm)
In vrijwel de hele Bunkerstad is geen amm meer te krijgen. Winkel na winkel zei dat het middel in bestelling was en dinsdag of donderdag weer in de schappen zou liggen. Het personeel zei het zonder mededogen, kortaf. Alsof ze niet met Chef begaan waren. Chef stond een beetje wanhopig bij de kassa van een grote drogistketen toen het meisje nee schudde op zijn vraag naar een amm. Toen kwam de engel tevoorschijn- een bewaker die de winkel bewaakte, om te voorkomen dat dieven er met tubes tandpasta vandoor gingen. Of parfum, deodorant. Chef had hem gegroet toen hij de winkel binnenstapte. We hebben wel flesjes met vloeistof tegen muggen die je op je huid smeert, zei de bewaker. Dat zoek ik ook zei Chef. Tevreden verliet Chef de zaak. Bedankt hè, zei Chef tegen de bewaker. Maar de bewaker reageerde niet, zijn gezicht bleef strak zoals dat bij een bewaker betaamt. Chef was ook niet uit op een glimlach maar weet zeker dat de bewaker het hoorde. Twee mannen die een zaadje van vrede plantten.
