Chef dacht vandaag aan Vroom en Dreesmann, het inmiddels failliete warenhuis dat de deuren moest sluiten omdat wij er niet meer kochten. Chef kwam er ook nooit, nou ja, voor het laatst in 2001 toen hij op zoek was naar een systeem dat zijn lichten thuis automatisch aan en uit doet en geen tijdklok is. Hij vond een exemplaar in dat warenhuis, de doos zag er beduimeld uit en thuisgekomen werkte het niet. Dat beeld bleef hangen bij hem en beïnvloedde zijn gedrag. Veel mensen kochten er niet (meer), het warenhuis was niet met zijn tijd meegegaan, hoorde Chef mensen op tv zeggen.
Hoe zou het nou met de nazaten van Vroom en Dreesmann zijn? Zijn ze bedroefd of kochten ze zelf ook niet meer in hun warenhuizen? Hoeveel zijn het er en hoe denken ze over de toekomst van die leegstaande warenhuizen. Chef vreest dat er meer helden-van-weleer over de kop zullen gaan. De Makro, waar Chef jarenlang veel inkocht, gaat personeelsleden ontstaan. Blokker is aan het ‘vernieuwen’, Chef kocht daar alleen zijn platte batterijtjes voor het automatische lichtapparaat en hoe gaat het eigenlijk met C en A? Chef is niet hoopvol gestemd over hun toekomst.
Chef zat vanmiddag in Schaap te mijmeren over deze ketens. En ineens dacht hij: zou het boeddhisme ook op een dag de deuren sluiten omdat niemand er meer koopt- er aan voorbij loopt. Dat het gedateerd is en niet meer in trek. Zoals nu ook met het christendom lijkt te gebeuren. En wanneer gaat het boeddhisme failliet? Als er een miljoen mensen nog in geloven, of vijf. Of alleen als Chef nog volger van dat warenhuis met vele ruimten is? Gaan onderdelen van het boeddhisme nooit verloren, zoals ook de goedlopende La Place-restaurants aan Jumbo zijn verkocht? Vinden mensen het jammer als het boeddhisme failliet gaat? Of zeggen ze: het was een versleten ouwe boel waar ik niet meer kocht. Het schijnt dat in tuincentra en bij de Blokker ook minder boeddhabeelden op voorraad zijn. Als dat geen veeg teken is.
