Vroeger had ik een aardige bibliotheek met boeken, veel eerste drukken ook. Ze stonden in kasten in de woon- en werkkamer. Ze gaven in allerlei opzichten kleur aan mijn leven. Voor een verjaardag kreeg ik van de moeder van onze kinderen een Ex Libris stempel, waarmee ik mijn naam in een pagina van een boek kon drukken. Zeg maar een eigendomsmerkje. Heel soms leende ik boeken uit -‘je krijgt ze terug hoor Joop’- dus in sommige huizen zijn nu boeken terug te vinden met de drooggestempelde tekst: ‘Ex Libris, JH, joop hoek.’
Verhuizingen kwamen en gingen, soms was de mogelijkheid er niet om die prachtige boeken op te slaan in zo’n huis. En zo ging het allergrootste deel van de collectie verloren, ik weet zelfs niet meer waarheen als verloren ook een plaats zou hebben. Ik schat dat ik de droogstempel enkele decennia niet gebruik heb. Tot deze week ik mijn Laatste Wil ging actualiseren, ik schreef er al eerder over in een column. Ik wilde de vellen met Laatste Wilwensen iets persoonlijks mee geven. Nu zijn ze gemerkt met mijn eigen droogstempel. In het Latijn wordt Ex Libris ‘uit de boeken’ genoemd. Toch wel toepasselijk.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.