Het was vandaag een zenuwslopende dag voor mij. Dat komt zo.
Gisteren ontdekte is dat mijn ergonomische muismat, die de pols ondersteunt, lek was, het leek wel alsof er ontlasting uit de verdikking die de pols moet ondersteunen droop. Kleverig en smerig, gelukkig geen stank.
Bij Coolblue direct een nieuwe besteld. Ik werd in een mail bedankt voor de aankoop en nadere informatie zou na tienen in de avond volgen. Dat gebeurde ook: de bezorging zou vandaag plaatsvinden tussen 13.55 en 17.55 uur, meldde het bedrijf met een glimlach. Verfijning van het tijdstip zou volgen. In de loop van de ochtend kwamen er nieuwe tijdstippen binnen. En ook een sms op de telefoon: ‘Hoi. We komen je bestelling tussen 15.40-16.40 uur op de fiets brengen. Een kwartier van tevoren sturen we je een sms. Tot dan!’
En ook nog een mailbericht. ‘Als we geen gehoor krijgen bellen we je op en vragen waar we het pakje moeten bezorgen, bij jou of bij de buren.’
Ik werd nerveus van al die berichten, het wachten op de fietsende koerier, zo’n muismat gaat toch gewoon door de brievenbus. De hele middag controleerde ik mijn sms-verkeer, de ink0mende mailberichten, keek naar berichten op Burgernet waar ik bij aangesloten ben, of er mogelijk een fietser in blauwe kleding gevallen was gevonden. Met een muismat.
Het is nu na 16.40 uur en geen sms van-een-kwartier-van-tevoren ontvangen. Ook ging de gong niet in de ruimte van de Kloosterbunker. Wat zou er aan de hand zijn? Er komt weer een nieuwe sms binnen, tegen half zes, de bezorger is er over een kwartier. Rustig blijven, Goedmoedige Reus.
Vroeger was het toch een stuk eenvoudiger. De postbode van de PTT bezorgde pakjes en brieven. Er werden geen meldingen verstuurd, je wachtte in vol vertrouwen dat nimmer beschaamd werd. Van de PTT werd je nooit nerveus. En de postbode kwam ook altijd op de fiets. Muismatten waren er toen nog niet. Wat een rust.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn en gezond. Met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
