• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Robert Keurntjes: het nieuws deze week-17082013

Robert Keurntjes: het nieuws deze week-17082013

17 augustus 2013 door Robert Keurntjes

Met verwondering en zorg kijk ik naar wat er gebeurt in Egypte. Ik weet wel dat er op meer plaatsen op de wereld conflicten zijn en mensen sneuvelen door geweld. De gebeurtenissen van afgelopen woensdag en vrijdag zijn, in zekere zin, niet meer dan het volgende voorbeeld van de halsstarrige vooronderstelling dat je met geweld iets op kunt lossen.

Op Al Jazeera constateerde een man op verwijtende toon dat het Westen het geweld wel veroordeelt maar dat ze verder niets zullen doen. Oproepen tot het stoppen van geweld is kennelijk hetzelfde als niets doen. Betekent iets doen dan dat je je ook op het strijdtoneel begeeft?

Ik meen dat de Verenigde Naties en het Westen ook wel meer zouden kunnen doen, maar niet in de vorm van fysiek optreden. Wat ik mis is enige vorm van argumentatie. Het geweld wordt veroordeeld maar niemand zegt waarom. Je kunt wel tegen iemand zeggen dat je een ander niet mag slaan, maar als het enige argument is dat het niet goed is om een ander te slaan zul je de ander niet overtuigen. De tegenargumenten liggen dan voor de hand: ‘hij slaat mij ook’, ‘hij doet iets wat niet mag en ik heb hem al een paar keer gewaarschuwd’ of ‘ja, maar hij begon’.

Het belangrijkste argument om van geweld af te zien is omdat het niet bijdraagt aan het bereiken van het doel. In dit geval een stabiele democratie en voorspoed voor alle Egyptenaren. Geweld kan hooguit de ander, en jezelf, doen inzien hoe belangrijk vrede is. Vrede is echter meer dan de afwezigheid van geweld. Vrede vraagt ook om de ander de zelfde ruimte te bieden om te leven als je voor je zelf wenst, ook al is dat uit eigenbelang. Dat bereik je niet met geweld, maar ook niet met praten zolang je niet inziet wat je doel is en hoe je dat doel kunt bereiken.

Strijdende partijen zouden voortdurend de vraag gesteld moeten worden wat ze willen bereiken. ‘Morsi vrij’, waartoe? ‘De demonstraties beëindigen’, waartoe? Voor beide partijen geldt dat als ze in Egypte willen leven in overeenstemming met hun eigen ideeën, waarden en normen, ze dat toch echt samen zullen moeten doen. Niemand wil geweld en geweld is zelden een adequaat middel om een doel te bereiken. Al snel gaat het er ook niet meer om iets te veranderen maar enkel om de ander te straffen. Waar het om te doen is, wordt dan niet bereikt, en überhaupt uit het oog verloren.

Geweld veroordelen is gemakkelijk, het is moeilijker om strijdende partijen te laten inzien dat geweld niet tot het doel leidt. De internationale gemeenschap zou daar veel meer inspanning kunnen leveren. Anders is hun oproep even effectief als die van een moeder die haar kinderen uit elkaar probeert te halen met de woorden “wel lief zijn voor elkaar”.

Naast een voortdurende inspanning om beide partijen te laten inzien waarom het geweld niet zinvol is, zou men ook alternatieven aan kunnen dragen. Roep de interim regering b.v. op om Morsi vrij te laten, en de Moslimbroederschap om mee te gaan in het moeilijke democratiseringsproces. En wijs daarbij ook op dat het risico dat ze daarmee nemen kleiner is dan volharden in de strijd. Je kunt alleen hopen dat men in Egypte er aan kan wennen dat democratie niet betekent dat je je zin krijgt maar dat je rekening met elkaar moet houden om (samen) te kunnen leven.

 

Categorie: Columns Tags: Egypte, Morsi, Robert Keurntjes, vrede

Lees ook:

  1. Robert Keurntjes: het nieuws deze week-06072013
  2. ‘Ik weet niet waar je vandaan komt, maar ik ben blij dat je er bent’
  3. Robert Keurntjes: Het nieuws deze week
  4. Ludo Lemmens – Vrede (T. M. indachtig)

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Tom zegt

    17 augustus 2013 om 21:35

    Eén van de mooiste uitspraken van de Dalai Lama:
    “World peace is not the absence of violence, world peace is the manifestation of human compassion!”

Primaire Sidebar

Door:

Robert Keurntjes

Robert Keurntjes is filosoof en combineert philosophy of mind met boeddhistische filosofie in relatie tot hedendaagse vraagstukken.’ Site: robertkeurntjes.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Sodis – de virtuele denkster 527
    • Officiële lancering van het herintroductieproject van de Gele Komkommer
    • ‘Politiek signaal’ Veldkamp helpt Palestijnen in Gaza niet
    • B’eter Groene goddelijke salade
    • Jules – Misplaatste geestdrift

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.