Ik ontvang vaak mails waar boven staat: Beste Joop. Ik kijk daar altijd met enige verwondering naar. Niet dat ik geen beste genoemd wil worden, maar van wie ben ik de beste? Binnen de kring van de mailschrijver, de mailschrijver zelf, wat is zijn of haar afweging om mij zo te noemen?
Niemand noemt mij ooit bovenaan een brief of mail Agtelijke Joop of zoiets dergelijks. Terwijl ik niet uitsluit dat ze dat wel van mij vinden en ze me toch beste noemen. Sommigen noemen mij Chef omdat ik de samensteller ben van deze krant. Terugmails onderteken ik met Sjef om gewoon te doen.
De aanhef Geachte boven een brief is zo goed als verdwenen. Vroeger was dat heel gewoon, ook als je een pesthekel had aan iemand achtte je hem of haar. Toch de mens blijven zien achter het schrijfsel.
Zelf zal ik meestal iemand niet snel een beste noemen, want je weet nooit wat de toekomst brenge moge. Het zou zo maar kunnen zijn dat een beste een ex-beste wordt. Of een slechte.
Ik hou er ook niet van om kwalificaties uit te delen. Begin meestal mijn geschrift met goedemorgen, middag- of avond, gevolgd door de naam van degene aan wie de mail gericht is. Dan laat ik het aan de ontvanger over om zich best genoemd te voelen. Tegenwoordig is het, met name in Vlaanderen, heel erg in om een bericht alleen met Beste te beginnen, ik vind dat afschuwelijk.
Sommige mensen noemen mij Lieve Joop, dat doet heel erg aan een brievenrubriek van en voor lezers denken. Ook dat is een kwalificatie. Het mooiste is als ik liefste Joop genoemd word. Dan is er liefde in het spel. Soms verdwijnt de toevoeging ste en wordt het weer gewoon. Zo is alles vergankelijk.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Ruud van Bokhoven zegt
Hallo Joop, volgens mij heb je dit bericht al eens eerder vermeld en hoop dan ook dat het woord (ik durf het nu bijna niet meer te schrijven) beste, je niet innerlijk in de problemen brengt, je nu begint te tieren dat het woord weer geschreven is en de reden om dit woord te schrijven niet bekend is en zelfs als onbegrijpelijk over komt.
Ach Joop het is maar een woord en voordat je het weet heb je het gelezen en vervalt het beste woord in de vergetelheid door het loslaten.
Joop ik wens je een heel fijn weekend en geluk.
Joop Ha Hoek zegt
Het zijn maar columns, gedachtenspinsels, niemendalletjes, zo licht als een niet verduisterend wolkje. Voor de een is het vitamine, voor een ander wrang.
Ruud van Bokhoven zegt
Daarom is ook mijn reactie een luchtige opvatting over het onderwerp dat natuurlijk niet geheel serieus opgevat moet worden.
Met een lach door het leven houd een leven levendig.
Joop Ha Hoek zegt
Ik lach nooit…
François la Poutré zegt
Bij gebrek aan anderen die ik ken met dezelfde naam kan ik met een gerust hart beste Joop schrijven.
Volgens die dikke die alle woorden kent:
best (bijvoeglijk naamwoord; overtreffende trap van goed)
1 meest gewaardeerd: hij is mijn beste vriend
2 (in aansprekingen) zeer gewaardeerd: (mijn) beste jongen
3 voortreffelijkste: de besten hebben de meeste kans
Eigenlijk betekent beste in een aanhef dus niets anders dan geachte. En laten we wel wezen: alles beter dan “hoi”.
Rafa zegt
Hoi .. groet ..ook wel uiting van vreugde .. kijk da’s dan wel weer leuk als eindelijk iemand vreugde voelt als ie mij schrijft of tegenkomt … Zo is het maar net