Voor veel mensen is niks zo moeilijk als aandachtig luisteren. Er zijn wetenschappelijke onderzoeken geweest waaruit blijkt dat we al binnen enkele seconden de neiging hebben om in te breken op wat onze gesprekspartner ons vertelt, ja, zelfs het gesprek over willen nemen met wat wij er van vinden. En dat ook doen.
Ook erg is als iemand iets vertelt- bijvoorbeeld de hond is ziek of dood, dat de ‘gesprekspartner’ dan wel even luistert maar dan inbreekt met de ervaringen van Piet, Jan, Klaas, Bert, Trui, Griet, en noem ze maar op, die ‘ook een hond hadden die ziek werd en doodging’, en het daar moeilijk mee hadden. Zodat een berg andere ervaringen het verse leed van de eerste gesprekspartner als een lawine poep bedekt. Hij/zij het liefst in een grot kruipt, de stilte opzoekend.
Ook erg is als iemand in een gezelschap een verhaal begint te vertellen, zelf niet weet waarom, dat het de anderen niet interesseert, en toch door kakelt. Het is zonde van de lucht en de stembanden. Neem je nog een kerstboom dit jaar?
Ook is erg als iemand het woord gaat voeren om zich belangrijk te voelen, zijn spraak en kennis te etaleren. Niet uit is op overdracht maar op het vergroten van zijn of haar ego.
Ook erg is dat mensen kunnen spreken.
Niks is zo moeilijk als aandachtig luisteren. Dat doe je niet alleen met je oren, maar met heel je hart. Het zijn meer dan woorden die gesproken worden.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.
Henk van Kalken zegt
Absoluut en heel herkenbaar. Inbreken in een andermans verhalen, deze desnoods overtreffen, daarover gelijk hebben en vervolgens gelijk hebben over gelijk hebben. En beseffen hoe vaak we dat zelf doen. Ik ook.