Het jaar 2019 – dag 38 – gladio

Deze week zag ik in Het Journaal op tv de wapens die bij de politie in Rotterdam ingeleverd waren. Dat kon zonder strafrechtelijke vervolging en was een burgerinitiatief. De nieuwslezer sprak dat een of meerdere geweren waarschijnlijk waren ingeleverd door een lid van de verzetsgroep Gladio.

Gladio ‘Het Zwaard’ was een na de oorlog door de overheid opgerichte stay behind organisatie die als doel had in bezette Europese landen- de bezetting door de Duitsers lag nog vers in het geheugen,  in verzet te komen tegen de bezetter. De leden waren onder meer afkomstig uit kringen van de commando’s en andere goed getrainde vechtjassen. Ook Nederland kende zo’n ondergronds geheim leger. Een paar honderd agenten- waarvan de namen alleen bekend waren bij een enkele minister en hooggeplaatste militairen, hadden wapens, een behoorlijke som geld en edelstenen in huis, om aan acties deel te nemen en die te financieren. De agenten oefenden met andere agenten uit buitenlanden in donkere maanloze nachten in bunkers en bolwerken.

De bevelen kregen ze in vredestijd door op een van tevoren bepaald tijdstip in een straat- bijvoorbeeld de Middenweg, te lopen. Bij het passeren van twee agenten, die elkaar niet kenden, werd een boodschap verzonden die in een ontvanger van de agent terecht kwam.

Gladio werd officieel opgeheven nadat burgers in bos en hei op wapenvoorraden stootten en het geheime leger niet langer geheim was. De agenten ontvingen een brief van de minister-president dat ze niet meer behind nodig waren. Dat was het.

In de tijd dat ik politieverslaggever was had ik contact met een van die agenten. Een jonge vent, met een gezin dat niets wist van zijn geheime werk. We spraken een paar keer in een hotel over zijn toekomstige verzetswerk. Hij was boos dat hij- en zijn collega’s, zo werden afgedankt door de politiek. Later ontmoette ik bij mij thuis  een hoge militair die onderbaas was binnen Gladio. Ik liet hem foto’s zien van een partij vuurwapens die in de Nieuwe Maas in Rotterdam waren gedumpt door een  Gladioagent die later geen agent bleek te zijn maar vermoedelijk een ‘patriot’, iemand die hand-en spandiensten verrichtte voor de agenten als zij op oefening waren. De onderbaas was niet spraakzaam.

Het zou me overigens niks verbazen als Gladio in een of andere vorm nog bestaat.

Deze herinnering kwam bij mij boven toen ik de betreffende aflevering van Het Journaal bekeek. Rotterdam is wel weer een stuk veiliger. Ik had niks in te leveren, eigenlijk wel jammer, dat had deze column spannend gemaakt. Ik had vroeger als kind een luchtdrukpistool maar mijn moeder pikte dat al snel in, als vredesactiviste. Grietje was haar naam.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.