De timmerman was vandaag in de Kloosterbunker voor een klusje dat ik zelf niet voor mekaar kreeg. Hij zag eruit als een goedmoedige reus. We kregen het na afloop over wonen, hoe fijn het is om in een goed huis en een mooie omgeving te wonen.
De reus vertelde dat hij in een klein huisje in een polder woonde die ze nu aan het volbouwen zijn met huizen die meer dan zes ton kosten. Die huizen staan zo dicht op zijn huisje dat hij ze zonder veel moeite aan kan raken, vertelde hij een beetje verdrietig.
Hij wil verhuizen naar een ander klein huisje, met grond voor de paarden van zijn vrouw en ruimte voor zijn hobby, het restaureren van Amerikaanse auto’s.
Zo wordt bestaand geluk vernietigd door het geluk van anderen, de eigenaren van die nieuwe huizen. Het is zo broos.
Moedig voorwaarts!
Henk van Kalken zegt
Geluk is uiterst broos, afhankelijk en kan nooit blijvend ontleend worden aan samengestelde zaken. Hé, zeg, zou ik verlicht zijn?:-)