Regelmatig passeer ik op mijn gang door Kloosterbunkerstad een brandweerkazerne. Dat is niet zo verwonderlijk omdat er in deze grote wereldstad veel meer brandweerkazernes zijn. Je passeert er altijd wel een. Deze kazerne ligt op een kruising van de weg, onder zijn de grote deuren met daarachter de voertuigen waarin de brandweerlieden uitrukken naar een brand of hulpverlening. Het bijzondere zit ‘m in de etage boven de begane grond, door de ramen heen zie ik een schemerlamp staan.
Vroeger kwam ik voor mijn werk als politieverslaggever regelmatig in brandweerkazernes. De brandweerlieden woonden daar ook als ze niet uitrukken. Ze deden klusjes en onderhoud en kookten ook hun maaltijden, de kazerne was hun huis in die 24 uurs diensten. Ik neem aan dat dat nog steeds zo is. Waarom zet je anders een schemerlamp voor het raam?
Het doet me wat, zo’n lamp in een stoere omgeving van mannen (en vrouwen?) die als de melding binnenkomt binnen een minuut met pak en helm in de auto zitten om mensen te redden. En nooit precies weten wat voor ellende ze aan zullen treffen. Het prikkelt mijn fantasie. Een knusse schemerlamp als compensatie voor ongeluk of als psychiater? Wie zal het zeggen.
Moedig voorwaarts!
Jacob van Keulen zegt
De schemerlamp die het vuur van de dag uitdooft: wat een mooie symboliek..Het alles verterende vuur wordt op een zacht pitje gezet.
marein zegt
lmgtfy: https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2017/24/personeelsbestand-brandweer-gelijk-gebleven (5% vrouw)