Verkiezingen 2017 – Hou vast aan je idealen.

Dat ik een lans breek voor Partij voor de Dieren staat als paal boven water. Marieke de Groot stond een aantal jaar geleden op de kandidatenlijst van deze partij. Mocht mijn naam nu net dezelfde zijn en men mij kennen als grote dierenvriend en eeuwige vegetariër. Enkele familieleden en vrienden hebben toen op ‘mij’ gestemd: blijkbaar keken zij niet raar op van mij als zogenaamde kandidaat bij de PvdD. Raar opkijken doe ik zelf wel: absoluut niet vanwege de partij, maar vanwege de politiek: al dat geschreeuw – het is niet aan mij besteed. Wel bewonder ik de kritische stem van Marianne Thieme te midden van al het geschreeuw – de stem die aanroept tot eerlijkheid en vasthoudendheid: “Hou vast aan je idealen”!

“Ja, maar we kunnen toch niet idealistisch zijn in deze tijd? We hebben te maken met een narcistische Trump, een wankelende EU en terroristische dreiging. We zijn herstellende van een economische crisis en dan wil Marianne dat we verder kijken dan ons neus van eigenbelang lang is? Moeten we nu gaan nadenken over toekomstige generaties en het wel en wee van dieren of milieu? Mochten we alsnog een tegengeluid willen bieden tegen het overheersende rechtse gevaar, laten we dan tactisch stemmen: D66 of GroenLinks.” Ook heb ik dat stemmetje in mij wat zegt dat ‘tactisch’ verstandig is.

Gelukkig hoor ik steeds Marianne zachtjes in mijn oor fluisteren: “Hou vast aan je idealen”. Haar boodschap is heel duidelijk. “Oja!”, denk ik dan, “Waar waren we zonder idealen?” Laten we niet vergeten dat dankzij de eerlijkheid en vasthoudendheid van de oprichters van de PvdD, dit de eerste partij ter wereld is die parlementair gekozen is, maar niet mensbelangen, maar het belang van een gezonde wereld vooropstelt. De PvdD is vertegenwoordigd in de Eerste Kamer, Tweede Kamer, het Europees Parlement en de Gemeenteraad. Dat noem ik een knap staaltje… idealisme?

Door te twijfelen over wat verstandig is en mijn idealen, ben ik niet meer eerlijk naar mijzelf toe. Eerlijk zijn over wat mijn waarden zijn, is toch het beginsel van eerlijke spraak, een van de vijf trainingsregels van het boeddhisme? Dit inzicht is een opluchting. Ik mag van mijzelf gewoon op de PvdD stemmen, zelfs wanneer dat betekent dat mensen erom lachen. Ze nemen de partij niet serieus: wie stemt er nu op een partij enkel voor dieren?

Is de naam dan verkeerd gekozen? De partij staat voor veel meer dan alleen dierenwelzijn alleen kijkt men vaak niet verder. Hoe zit dat als we nu eens bevooroordeeld naar andere partijen kijken? Partij van de Arbeid: wat voor arbeid? Staan ze soms voor arbeid, als in het creëren van werkvoorziening? En voor wie dan? Partij voor de Vrijheid: wat is vrijheid eigenlijk? En voor wie dan? CDA: Zelf binnen het Christendom zijn zoveel tinten grijs. Een naam alleen zegt niks, de waarden achter de naam wel.

In mijn ogen is partij voor de dieren heel duidelijk in haar naam: dieren. Het dier is een representatie van diegenen en datgene wat zelf geen stem kan geven: dieren, de toekomst, fossiele brandstoffen, personen zonder stemrecht, personen die een andere taal spreken, mensen die minder hard (kunnen) schreeuwen. De partijnaam weerspiegelt de inzet zich voor meer dan alleen ons kortstondige eigenbelang voor de komende vier jaar. De partij kijkt binnen de politiek naar het totaalplaatje: wat betekent een bepaalde verandering voor anderen? Wat zijn de consequenties van beslissingen voor datgene en diegenen die dit zelf niet kunnen aangeven? Marianne geeft een kritische stem aan alles wat zelf geen stem uit kan brengen. Nobel en noodzakelijk tussen al het geschreeuw in de kamer. Als boeddhist zijnde proberen wij ons niet onder te dompelen in onwetendheid ten behoeve van ons eigenbelang, maar proberen we zo bewust mogelijk te zijn van de gevolgen van ons handelen op de wereld om ons heen.

Ik breek een lans voor Partij voor de Dieren, omdat de partij binnen de politiek een verpersoonlijking is van mijn waarden als boeddhist. Eerlijke spraak, vrijgevigheid naar anderen, het niet nemen van levens en het bewust zijn van ons effect op anderen en onze omgeving. Zoals de boeddhist compassie heeft en metta wenst aan al het leven, zo beoefent de PvdD de politiek voor hen met en zonder stem. Wat een boeddhist en de PvdD verbindt is verbondenheid met anderen en in deze tijd van enorme verdeeldheid, breng ik daar graag mijn stem voor uit.