Home » Je zocht naar geen dood geen vrees
Je bent op pagina 1 van 9, met resultaten 1 tot 24.
Het ultieme doel van boeddhistische meditatie is om in contact te komen met onze ware aard, de aard van geen geboorte en geen dood. Het lijkt alsof er geboorte is en alsof er dood is, maar als je goed kijkt, dan is dat niet zo
Waarom zouden we de dood buiten het leven plaatsen, of er niet over praten? De dood is onlosmakelijk met het leven verbonden. Immers, het enige wat we zeker weten is dat we doodgaan.
Wat een prachtige dood. Ik werd door mijn fysio, Josine, mijn rug gemasseerd terwijl ik in bed lag. Toen ik wakker werd was Josine weg en was het zo mooi in de kamer. Met prachtig licht, licht en donker tegelijk. Prachtige natuur met vogels, kleurende bladeren. Voelde me zo dankbaar, zo dankbaar. Zou zo dood mogen gaan. zo bewust doodgaan is een bijzonder ding.
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Ze was ongelukkig, kwijnde weg. Het was vreselijk om mee te maken. Onze zoon, Tom, was geweldig als mantelzorger maar ging er net als ik bijna aan onderdoor. Ik was depressief, met Tom ging het niet goed, het was een vreselijke tijd voor ons alle drie.
Als we beseffen dat we alles zijn, ebt onze vrees weg. We hebben een diepgaand inzicht in de definities van ruimte en tijd. Maar om echt vrij te zijn van angst dienen we diep te kijken naar de uiteindelijke dimensie van geen-geboorte, geen-dood. We zullen ons moeten ontdoen van het idee dat we ons lichaam zijn en dat we sterven. Dan komen we aan op de plek waar angst niet bestaat.
De weg naar de dood ligt geplaveid met allerlei valkuilen. Het is weliswaar rustgevend om te weten dat er geen dood is, en daarmee geen vrees, alleen de weg er naartoe vind ik soms lastig.
doodlachen, lag dood
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
‘Dus lach met mij, houd mijn hand vast, laten we elkaar gedag zeggen, gedag zeggen om elkaar weer te ontmoeten. We ontmoeten elkaar vandaag, we zullen elkaar morgen ontmoeten, we ontmoeten elkaar ieder moment aan de bron, we ontmoeten elkaar in alle vormen van het leven.’
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefenen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Kijken wat nog kan.
We kunnen onze angst voor de dood werkelijk laten verdwijnen. Als we begrijpen dat we niet kunnen worden vernietigd, raken we bevrijd van angst. Dat is een enorme opluchting. Non-angst is de ultieme vreugde.
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Wanneer je je beseft dat alles niet meer zo gaat zoals je het kon dan is dat een hard gelag. Dan kun je de mooiste dingen schrijven; dan kun je schrijven dat je niet bang hoeft te zijn voor de dood omdat er geen angst hoeft te zijn. En toch is die er (ook).
Niets kan sterven. Je kunt zijn niet reduceren tot niet-zijn. Leven is een proces van verandering. Zonder verandering is leven onmogelijk. Als je dit eenmaal met vreugde aanvaardt is er geen angst. Dat is de oefening van diep kijken
Soms kan ik me heel opstandig voelen. Ik wil gewoon niet dood. Ik wil genieten van wat er is, van wat er wel is.
Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Wakker worden, genieten van de stilte, vogels die zich laten horen. Pijn die er (nog) niet is maar ongetwijfeld komt. Lig ik in een goede houding, hoe was mijn nacht? Verschillende soorten pijn. De pijn van de kanker, de pijn van de klap bij mijn val in de badkamer gisteren. Geen kracht meer de val te voorkomen.
Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!
Alles wat er is, ontstaat vanwege een combinatie van oorzaken. Als de oorzaken en voorwaarden toereikend zijn, is het lichaam daar. Als de oorzaken en voorwaarden niet toereikend zijn, is het lichaam er niet. Hetzelfde geldt voor ogen, oren, neus, tong, geest, vorm geluid, geur, smaak, gevoel, enzovoort. Dit lijkt misschien abstract maar het is voor iedereen mogelijk dit diepgaand te begrijpen. Als je de dood begrijpt, begrijp je het leven.
We zijn voor van alles bang - voor de dood, voor alleen zijn, voor verandering. De oefening van bewuste aandacht helpt ons in aanraking te komen met niet-angst.
Ga verder, kijk verder, laat los, laat los! Los van alle kennis, los van alle vaste grond. Je kunt het niet weten met je verstand, je kunt het niet weten met wie je denkt te zijn. 'Je' bestaat niet. 'Je' bent geen afgescheiden 'ik'. 'Je' is niets, 'Ik' is niets. Zo eenvoudig is het.
Door het diep, diep laten doordringen van met name de eerste drie alinea's van de Hartsoetra en de uitleg daarover van Thich Nhat Hanh kun je de andere oever bereiken en dat is een geweldige ervaring.
