Het viel me gisteren pas op toen ik uit het raam van de Kloosterbunker helemaal naar links keek. In het mooie plantsoen ligt een smal pad waarop mensen wandelen, soms met een hond. Links en recht staan mooie bankjes waarop je kunt genieten van de omgeving.
Alles wijst erop dat dit een wandelpad is, van het wegdek gescheiden door een stoeprand. Ongeschikt voor auto’s. Toch staat er aan het begin van het pad op een ijzeren paal een blauw bord met daarop een volwassene met kind afgebeeld. Een vrouw. Wandelen vaders niet met hun kinderen? Wat zegt de Nationale Ombudsman ervan?
Mogen alleen volwassenen met kinderen dit pad gebruiken? Waarom is dat bord daar geplaatst? Wie verzint die onzin? Kan dat geld niet beter besteed worden? Is het bedoeld om bromfietsen te weren? Zouden haaientanden dan niet beter zijn? De omgeving van de Kloosterbunker staat vol met dit soort borden. En Nederland ook, je zou er gek van worden.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Wouter ter Braake zegt
Het land staat vol met voorrangsborden, een afspiegeling van de voorrang die de voortrazende en ecologie vernietigende economie heeft. Stopborden zijn er voor de bijen, de vlinders, de vogels. En borden voor het eenrichtingsverkeer die het beperkte denken van de meeste huidige politici symboliseren. Er zijn verbods- en gebodsborden voor de rebellerende vrije geesten. Het bord ‘doodlopende weg’ vertelt ons welke richting de mensheid dreigt in te slaan.
Maar er zijn wegen terug uit de impasse, vrije wegen, wegen met bomen, bloemengeuren en dauwdruppels die ‘s-ochtends glinsteren in het prille zonlicht.