Zie niet om, maar zie vooruit!
Door geen enkle grens gestuit
Moet gij immer verder streven,
Vóór u in het blauw verschiet
Liggen vrijheid, heil en leven,
Maar in ’t grauw verleden niet.
Zie vooruit, en zie niet om!
Vele mensen, dwaas en dom,
Ontevreden met het heden,
’t Heden vol van last en druk,
Zoeken in het verst verleden
De eeuw van vrijheid en geluk.
Zie niet om, maar zie vooruit!
Slechts de toekomst is uw buit;
Al wat achter is vergeten!
Voorwaarts! nimmer strijdens moe;
Grijp slechts aan met stout vermeten!
Al wat vóór is hoort u toe.
Het eerste deel van dit gedicht van C.P. Tiele (1830-1902) – van 1856 tot 1872 predikant te Rotterdam, maar ook schrijver van romans en gedichten – staat afgebeeld op een transformatorhuisje in de naar hem vernoemde C. P. Tielestraat in het Nieuwe Westen in Rotterdam.