Al een paar weken had ik in de auto geen goede radio-ontvangst. Meestentijds hoorde ik alleen maar gekraak uit de speakers komen. Vaak als het regenachtig was. Kkkkkrrrrrrrrrrrrrrrr. Ik speurde de frequenties af, de ene zender kraakte wat harder dan de andere. Ik begon te denken aan atmosferische storingen, als de zon scheen was het gekraak minder en de zender wat sterker. Het idee van de atmosferische storingen werd versterkt door het gedoe met de portieren. De sloten reageerden niet meer altijd op de zender, ik stond regelmatig voor een dichte deur. Om de buurt niet te voeden met geruchten deed ik dan net of ik een autoraam schoonmaakte. De storingen drongen mijn hoofd binnen en ik begon het verhaal verder te vertellen. Het leek me ook een logisch iets. De aarde warmt toch op. Vanmorgen is een andere antenne op de auto bevestigd en een slot in de achterklep is vorige week vervangen. De zenders storen niet meer en de deuren gaan keurig op tijd open. Mijn hoofd is ook weer rustig.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan.