Chef heeft een naar, onbestemd gevoel overgehouden aan het raadgevend referendum naar aanleiding van het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïene. Hij zag op tv doorgedraaide mannen -de organisatoren- die riepen: ‘We hebben gewonnen en de bar is open.’ Zijn naargeestige gevoel is niet zozeer gebaseerd op feiten, meer op een gevoel dat er iets niet in orde is met de motivatie van de initiatiefnemers.
Wie en wat hebben gewonnen? Zijn die mannen en hun volgelingen tegen de EU, tegen Poetin, tegen betere leefomstandigheden van de Oekraïense bevolking, tegen een betere controle van krakkemikkige kerncentrales in dat land, tegen de Nederlandse Tweede Kamer, tegen democratie in dat en ons land? Willen ze politici de oren wassen, de macht aan het volk toedichten? Is dit een waarschuwing aan de politiek? Je ne suis pas Oekraïene. Of zijn het snelle jongens met megafoons- de roeptoeters, die eigenbelang voor ogen hebben? De rattenvangers van Hamelen? Meer of minder democratie? Dat gaan we regelen.
Of hebben ze domweg mensen op de kast gejaagd? Waarom handelden ze zo? Wat was hun motivatie? Waarom wel verdragen sluiten met Turkije waar voortdurend mensenrechten geschonden worden? Zijn Oekraïeners geen mensen? Het spookt maar door het hoofd van Chef.
Geleerden die het zouden kunnen weten zeiden dat de inhoud en aard van het verdrag niet uit te leggen is aan de gewone man. Zelf wisten ze ook niet van de hoed en de rand.
Wat Chef vreemd vindt is dat wij, de burgers van Nederland, die op een democratische wijze onze Tweede Kamer hebben gekozen, op deze wijze raad gaan geven. Het volk waarschuwt nog één keer! Wie wordt er gewaarschuwd? Het volk zelf. De honderdvijftig leden van de Tweede Kamer zijn de volksvertegenwoordigers, horen dat te zijn. Ze vertegenwoordigen zeventien miljoen Nederlanders, dat hebben we zo afgesproken.
Als je het niet met hun besluiten eens bent, als ze rommelen of het partijprogramma niet uitvoeren, dan heb je als kiezer de mogelijkheid om ze weg te sturen bij de volgende verkiezingen. Eigenlijk hebben de tegenstemmers gezegd: wij vertrouwen jullie niet maar laten ze de boosdoeners gewoon zitten.
Chef is gaan stemmen en heeft een blanco stembiljet in de bus gedeponeerd. In het kader van juist handelen? Die dag wist hij het werkelijk niet. Hij vertrouwde niemand op dat moment.
Petra Klene zegt
Beste chef,
Ik wist het ook werkelijk niet,zou je met JA stemmen juist de corruptie bevorderen, of juist de jonge generatie de impuls geven de democratie verder uit te bouwen. Net als jij had ik drie jaar geleden mijn stem op een volksvertegenwoordiger uitgebracht waar ik op dat moment vertrouwen in had. In feite geef je met dit referendum een soort motie van wantrouwen af naar die gekozen volksvertegenwoordiger alsof hij/zij het werk niet goed zou hebben gedaan. Dit referendum is gewoon een onding. O ja, ik heb wel “Voor” gestemd. Ik ga toch echt niet voor niets die 2,5 Km naar het stemlokaal lopen……..