Van wie zijn de vogels die vrij rondvliegen in de natuur?
Ineens kwam die vraag bij mij op nadat ik mijn vriendin, de kleindochter van zeevisser Thijmen, vandaag had aangeboden een tiental mezen op het balkon van de Kloosterbunker te vangen, in een doos te doen en te transporteren naar haar tuin in een dichtbij buitenland. Bij haar is geen mees meer te zien, wel andere vogels en prachtige eekhoorns. Zijn ze dood of vertrokken?
Los van de vraag of de mezen wel zo gemakkelijk te vangen zijn en of ik geen mezengezinnen uit elkaar scheur, is er de kwestie van de eigendom. Mensen zijn van niemand, ik vermoed ook niet van zichzelf, al hebben wetenschappers wel een de financiële waarde van een mens berekend. Het bedrag viel me overigens tegen. Koeien, kippen en schapen die op stal staan zijn van een boer, al is dat wel vreemd, want van nature zijn ze vrij. Ze zijn slaven, net als de miljoenen donkere mensen uit verre landen die nog niet eens zo lang geleden door de witman tot slaaf werden gemaakt.
Van wie mag ik de mezen vangen en transporteren naar elders? Wie is de eigenaar van die mezen? Is dat een God? Of een winterkoning? De mezen op het balkon van de Kloosterbunker zijn stadsmezen? Kunnen ze aarden in een tuin op het platteland in het buitenland? Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, verstaan de mezen elkaar in een vreemde omgeving?
Het leven is niet altijd makkelijk.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Johan zegt
Ik heb de afgelopen jaren nog nooit zoveel verschillende vogels gezien in de omgeving Rotterdam. Ook het aantal neemt sterk toe.
Ooievaars breiden hun familie uit. nijlganzen zin er volop en ik zie tegenwoordig zelfs Aalsscholvers in de sloten. Dat betekent ook dat er genoeg vis moet zitten.
Ook vliegt er een zilverreiger rond.
Het enige wat je weinig meer ziet zijn mussen. Ze zijn nu een bedreigde vogelsoort in Nederland. Laatst kwamen ze mussen spotten. Als ze gezien zouden worden moesten alle bouwactiviteiten worden stilgelegd.
Vroeger zag je bijna alleen maar mussen. In oude dorpjes en op campings in Frankrijk zie ze nog volop.
Joop Ha Hoek zegt
Ja, ik zie die aalscholvers ook al jaren op lantaarnpalen en in sloten op de grens van Crooswijk/Kralingen en Ommoord. Zo mooi.
Renske zegt
Voor antwoord op deze vragen kan ik de boeken Leven met vogels, van Len Howard, en Het vogelhuis, van Eva Meijer aanraden. De laatste is een biografie van Len Howard.
Howard had haar huis ingericht voor onderzoek naar vogels. Zij beschrijft het gedrag van o.a. mezen: met wie ze een paar vormen, of gaan scheiden, hoe intelligent ze zijn, etc. Ze beschrijft vogels als wezens, die in samenhang met de natuur met elkaar leven, communiceren, plezier hebben.
Dus ik zou zeggen: niet vangen en niet verplaatsen.
Joop Ha Hoek zegt
Ik heb op advies van de mezenkolonie hier besloten mijzelf te verplaatsen. Het klooster is nu een Mezenklooster.
Renske zegt
Haha 👍