Zelfs als er op een dag geen zaken zijn die mij dwingen vroeg de mand te verlaten- de krant klaar is en ik als retired man mij nog lekker lang onder katoenen lakens kan verstoppen, grijp ik toch als ik tijdelijk wakker ben naar de reiswekker op het tafeltje naast de mand. Dan zie ik dat het zes, zeven, acht uur of nog later is en draai me daarna nog een keer om.
Eigenlijk is het totaal zinloos om de Braun reiswekker vast te pakken en te controleren hoe laat het is. Op zulke dagen doe ik niks met die wetenschap. Ik ervaar wel dat die wekker door ontwerpers zo is gemaakt dat het comfortabel is om in de hand te nemen. Het is de geest die mij zo doet grijpen, dat lastige ventje.
Ik heb wel meer vreemde gewoontes maar die houd ik voor me.
Moedig voorwaarts!
Jacob van Keulen zegt
Haha..je zult hard moeten knijpen om de tijd weer in vorm(rond)te krijgen. Wij Friezen zeggen:de tiid hâldt gjin skoft (schaft/pauze) Ik zeg: wy wol.