Het jaar 2022 – dag 243 – torentje

Vanmiddag was ik, die niet van zichzelf bestaat, in een diepe, kalme meditatieve toestand.

En opeens was daar het beeld van een straat in Bergen op Zoom, met een mooi, oud bakstenen huis met een torentje in mijn brein, voor mijn ogen. Ik ken die straat, dat huis wel, van vroeger. Er zaten geen gedachten aan dat beeld vast. Het verdween ook bliksemsnel.

Ik zette me zojuist neer om deze korte column te schrijven, het ontstaan van een beeld in het brein, toen ik dacht: verdikkeme, ik zal toch geen psychisch geknakt Torensyndroom krijgen nu ik regelmatig schrijf over het falen van de Haagse Historicus, de Vaste Torenbewoner. Hoe ver kan een columnist gaan? En waarom Bergen op Zoom, ja, daar woont wel Ed Nypels, een VVD-coryfee. Wat is er aan de hand? Als ik meer weet zal ik daar over berichten.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.