Gisteren dacht ik dat ik vandaag maar eens een flink stuk met de auto moest gaan rijden omdat bij het starten van de motor er een geluid klonk van een rochelende oude man, de accu kon wel wat nieuwe energie gebruiken.
Vanmiddag gorgelde de motor als een zwaar zieke. En was niet meer aan de praat te krijgen. De Franse pechhulp gebeld die de Wegenwacht (wacht op de weg zeggen ze in België) naar mij stuurde. Het wachten duurde een uurtje en was een bijzondere ervaring. Het was koud in de auto, de ramen besloegen.
Ik verkeerde in een meditatieve toestand, was helder en had er niet de ziekte in door de naar ik hoopte tijdelijke stilstand. Ik bedacht hoe de oude auto deze oudere man overal naar toe bracht waar ik maar wilde. Boeddhistische centra, buitenland, altijd stond die auto klaar. Samen hadden we nu een moment van rust, van stilte.
De wacht op de weg gaf wat stroom, het was een aardige man, empathisch en goedgeluimd.
Het was al met al een fijne middag.
Moedig voorwaarts!
Anna zegt
O wat hou ik hiervan! Dank je wel. Mijn dag begint goed en dat is het halve werk.
Ruud van Bokhoven zegt
Noem het maar een wondergeluk als ik de auto zo in deze staat ziet staan en dat te bedenken dat de goedgeluimde man van de pech op de weg het probleem met een beetje stroom heeft opgelost.
Joop Ha Hoek zegt
Stroom doet leven, Ruud.