Onze boeddhistische welzijnsorganisatie NL, de producent van boeddhistische Haarlemmerolie, zal ze wel ergens op een plank hebben liggen. Cursussen om in het nu te leven. Het is geen dana organisatie, bij elke leerling rinkelt de kassa. Boeddhisme als kapitalisme. Twee ismes.
Leren, ons trainen, om in het nu te leven is de grootst mogelijke flauwekul. We leven altijd in het nu, of we willen of niet. Vandaag nam ik de proef op de som en verstopte alle wekkers in de Kloosterbunker inloopkast. De Friese klok zette ik stil, het mechaniek van de oven uit. Ik wist niet meer hoe laat het was, tijd is door mensen bedacht, en leefde in het moment. Dat zette zich voort toen de klokken de tijd weer wegtikten. Nu is tijdloos.
Moedig voorwaarts!
Er zegt
het komt mij voor dat de laatste regel van de bijsluiter: “Of te twijfelen aan het nu” taaltechnisch niet helemaal klopt. Ik meen dat dit zou moeten zijn: “of twijfelen aan het nu”, aangezien het “of” aangeeft dat het een soort vervolg is op “sommigen”. Nu zou ik ook nog kunnen zeggen dat een zin niet mag beginnen met “Of”, maar ik ben, natuurlijk, geen taalpurist.
Elsbeth zegt
Het klopt dat er een verdienmodel bestaat in de industrie van zelfverwerkelijking. Maar er bestaan ook nog steeds andere varianten die eigen kracht met andere kracht (jiriki en tariki) verbinden.
Het blijft bijzonder om met mede-beoefenaars deel te nemen aan sesshins en gedurende een aantal dagen samen te zitten in de geest van pratitya samutpaddha: samen d’r uut, samen het pad gaan, samen op weg, zoals Ton Lathouwers het altijd verwoordt. En dan weer verder op weg, altijd in onderlinge verbondenheid met alles en iedereen.
Voor mij is de weg de weg van zelf verantwoordelijkheid nemen voor alles wat er op het pad langskomt met als wegwijzer de woorden van de Boeddha aan het einde van zijn leven aan Ananda: “Be your own lamp” Ananda. Het heeft gemaakt dat ik voor de leer als een blok ben gevallen ruim twintig jaar geleden. Er zijn geen goeroes en geen heiligen, we zijn allemaal mensen. Ik heb het zelfs mooi gevonden om naast verinnerlijkte wijsheid, de zwakke kanten en daardoor menselijkheid in mijn leraren te zien. We zijn allemaal boeddha’s….en boddhisattva’s.
Sesshins zijn voornamelijk gebaseerd op dana.
De basiskosten van verblijf en eten en organisatiekosten zijn al een heel bedrag, meestal 65 tot 70 euro per nacht. Daar ontkom je niet aan, maar er zijn mensen voor wie dat veel te veel is en dan is de reis ernaartoe niet eens meegerekend. Mensen die dit niet kunnen betalen maken gebruik van het solidariteitsfonds, dat bestaat uit giften van deelnemers. Op jaarbasis maken zo’n 10 tot 15 mensen hiervan gebruik. Wat overblijft gaat naar een goed doel. Dana bestaat…en dana leeft…
De uitgever: Ik begrijp je enthousiasme niet. Armoede bestaat helaas ook waardoor tienduizenden mensen buitengesloten worden van activiteiten. Gelukkig zijn er ook boeddhistische organisatie die op basis van vrijwilligheid een bijdrage vragen en geen richtlijnen geven voor de hoogte ervan. Het is ook fijn dat je tegenwoordig via het net kunt deelnemen aan boeddhistische oefeningen die gratis zijn. Maar het feit blijft dat boeddhistische bijeenkomsten voor veel mensen niet te betalen blijven. Boeddha zou zijn wijze hoofd schudden over dit soort commerciële activiteiten die in zijn naam plaatsvinden.