Op een grasveld bij het Bunkergebouw staat een boom die nog maar een kwart van de grootte van gisteren heeft. Vanmorgen hoorde ik het geluid van motorzagen, wel een uur lang. Vanmiddag zag ik dat de enorme boom een boompje is geworden. De kale takken schreeuwen om verkleurd blad. De gezaagde boom ziet er wel mooi en gezond uit. Deze zomer schommelden er kinderen aan de takken. Het schommeltouw is door de arbeiders aan een korte tak gehangen. Als een hoopvol teken voor de volgende zomer.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten.