Ik moet wel eens glimlachen als ik bedenk dat ik veel lijk op een monnik die in een doodstille kloostercel bidt en mediteert. En dan te bedenken dat ik diep van binnen een schranser ben en te lang zo leefde. Het kost me juist daarom weinig moeite me te verplaatsen in de drijfveren van de asceet die ik werd. Al zal mijn afkeer van monotheïstische religies voorkomen dat ik me daadwerkelijk ooit terugtrek in een kloostercel (en me bijvoorbeeld laat inmetselen, wat heremieten in de Middeleeuwen wel deden).
zen en de kunst van het motoronderhoud
Zen en de kunst van het Solex onderhoud
Een maand of wat geleden vond ik een klokgaaf “Willempie-helmpje” in een tweedehands winkeltje. Precies mijn maat en voor vijf euro werd het mijn eigendom.
Beroemde motor ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ naar prestigieus museum Smithsonian
De motorfiets stond al die tijd in de garage van de familie en werd onlangs gerestaureerd en in rijconditie gebracht. Een exemplaar van het manuscript van ‘Zen en de Kunst van het Motoronderhoud’ en een gesigneerde eerste editie van het boek maken ook deel uit van de schenking.
Zen en de kunst van het Solex onderhoud
In het grijze verleden heb ik ooit een boek van ene meneer Pirsig gelezen, “Zen en de kunst van het motoronderhoud”. Daarin staat dat je met aandacht en concentratie aan je motor moet sleutelen en dat je goed naar haar gekuch en geronk moet luisteren. Dit neem ik ter harte en met aandacht en concentratie is de schuur tot een heus bromfiets herstellingsoord getransformeerd.
